تاکنون روشهای مختلفی برای فرآوری و استحصال طلا از سنگ معدن ابداع شده است. اولین روشی که بشر برای بدست آوردن طلا بکار برد شستشوی ماسه‌های طلادار بود. قسمت اعظم طلائی که در زمان‌های قدیم استخراج می‌شد طلای آبرفتی بود و عمل استحصال طلا به روشهای ابتدایی و سنتی صورت می‌گرفت. از جمله وسیله‌های مورد استفاده از لاوک، جبعه شن شوئی و از این قبیل وسایل بود.
پس از کشف تیزاب سلطانی کانی‌های طلادار را با نمک و شوره و زاج و گرد آجر مخلوط کرده و در کوره‌ای حرارت می‌دادند و بدین ترتیب طلا با توجه به وزن مخصوص بالا در ته کوره باقی می‌ماند. استفاده از روش حرارتی و بکارگیری ترکیبات سرب از دیگر روشهای استحصال طلا در زمان‌های گذشته بود. این روش در عین حال که ابتدائی‌ترین روش علمی شناخته شده است، هنوز بعنوان روش مطمئن اندازه‌گیری عیار طلا به کار گرفته می‌شود و در اصطلاح علمی کوپلاسیون یا تجزیه حرارتی نامیده می‌شود؛ در ایران از این روش جهت استخراج طلا از هر نوع خاک محتوی طلا استفاده میگردد که در اصطلاح سنتی بنام نماکاری نامیده می‌شود.
روش دیگری که مورد استفاده بشر قرار گرفت استفاده از جیوه می‌باشد. جیوه فلزی است که با تشکیل ملقمه، طلای موجود در خاک را در خود جمع و حل می‌نماید. بنابراین از این خاصیت برای آزاد سازی طلا از کانی‌های دیگر استفاده می‌شود.
روش بعدی استفاده از گاز کلر در استخراج صنعتی طلا می‌باشد که در یک دوره کوتاهی انجام می‌گرفت که پس از کشف روش سیانوراسیون در اواخر قرن نوزدهم بدلیل مشکلات زیست محیطی، مورد استفاده صنعتی قرار نگرفته است.
در حال حاضر با توجه به موقعیت و شرایط عمومی معدن طلا، ساخت کارخانه فرآوری به روش سیانوراسیون پیشنهاد میگردد.
روشهای نوین دیگری نیز در دنیا بوجود آمده است از جمله استفاده از رزین ها و سایر روشهای جایگزین الوشن که در دست مطالعه و بررسی می باشند.